در ابتدا لامپ های هالوژنی در واقع لامپ هایی با رشته های تنگستنی بودند بدون هالوژن و معایبی نیز داشتند از جمله بزرگ بودن ،عمر کوتاه داشتن ،تابش نوری در حدود 10 لومن بروات ،دمای رنگ نوری تا 2800 کلوین و CRI زیر 100 ،اما بعداز بررسی و رفع آنها با اضافه شدن گاز های هالوژنی توانستند عمر لامپ را به بیش از 3هزار ساعت و تابش نوری را به بالای 30لومن بروات و ابعاد آن را کوچکتر،CRI را بالای 100 و دمای رنگ نوری را بالای 3300 کلوین ارتقاء بدهند. شرکت جنرال الکتریک اولین لامپ هالوژن را در سال 1959 تولید کرد در ابتدا از ید و بعداز مدتی برم نیز برای تولید لامپ هالوژن مورداستفاده قرار گرفت تمام این شرایط باعث شد تا ساخت لامپ های کوچک برای نورپردازی بهتر و نمایش بهتر رنگ ها استفاده شود .

در ادامه تفاوت های ساختاری این نوع لامپ ها را بیان می کنم :
دو نوع لامپ هالوژن سوزنی و غیر سوزنی است که نکته مهم اینجاست که دست آغشته به روغن در تماس با لامپ های سوزنی باعث کوتاه تر شدن عمرآنها می کند و هم چنین بدلیل وجود گازهای هالوژن سمی بعداز شکستن لامپ نباید با آن تماسی برقرار شود .